Aankondiging terugroepacties ACU-150 en ACU-400
Meer informatie
Voorbereiding op de ultieme uitdaging: onze reis naar de 2023 Fastnet Race
dinsdag - 31 oktober 2023
Wanneer je aan zo'n groots zeilavontuur als de Fastnet Race begint, zijn nauwgezette planning en een onwrikbare voorbereiding de hoekstenen van succes.
De editie 2023 wordt algemeen beschouwd als één van de zwaarste ooit en onze reis naar de Fastnet wedstrijdstart was het hoogtepunt van jaren hard werken, vastberadenheid en een passie voor offshore racen.
Elke zeiler weet dat succes niet gegarandeerd is, en ons pad naar de Fastnet Race was geen uitzondering. We hadden onderweg een paar National Championships en klasse-overwinningen in offshore-races behaald, wat vertrouwen gaf. De Fastnet Race was echter een unieke uitdaging die me jarenlang was ontglipt. Bovendien heeft double-handed offshore racen altijd een speciale aantrekkingskracht gehad omdat het voortdurende waakzaamheid en teamwork vereist. Dus werd de uitdaging aangegaan om als dubbelhandig team deel te nemen aan de 2023 Fastnet Race. Toch hangt succes op dit gebied vooral af van twee belangrijke factoren: planning en voorbereiding. Met meer dan 30 jaar ervaring als projectmanager begrijp ik de cruciale rol die deze elementen spelen bij het bereiken van je doelen.
Om te beginnen is het niet eenvoudig om toegang te krijgen tot RORC Fastnet Race. Het vereist kwalificatieracemijlen, overlevingstraining en veiligheidscontroles en dat allemaal met een goede reden. Onze eerste poging in 2021, ook als een double handed team, werd geconfronteerd met bijzonder moeilijke omstandigheden, waardoor we na slechts 36 uur moesten stoppen. Achteraf gezien was het een waardevolle les, hoewel het op dat moment erg teleurstellend was. We leerden het belang van zeer goede zwaarweerzeilen, uitstekende en betrouwbare elektronica, een zeer betrouwbare stuurautomaat en de juiste mentale aanpak. We realiseerden ons dat wachten op een race met extreme omstandigheden om onze setup te testen niet de verstandigste aanpak was. Het riep de fundamentele vraag op voor iedereen die een campagne voorbereidt: wacht je tot de tegenslag toeslaat, of zoek je die op om voorbereid te zijn?
In het daaropvolgende seizoen wijdden we ons aan het oplossen van alle problemen die we tegenkwamen in 2021. In samenwerking met One Sails South ontwikkelden we het reefsysteem No 3 voorzeil om een sterkere wind aan te kunnen. Om de elektronicaproblemen op te lossen, hebben we samenwerking gezocht met Raymarine met de Axiom2 Pro -plotters en de EV200-stuurautomaat. Deze werden gekoppeld aan onze bestaande type 1 drive, Raymarine draadloze instrumenten en Cyclops tuigagebelastingsensor op het voorstag.
Net als in 2021 bleken de races in 2023 vrij lichte wind te hebben, waarbij de Myth of Malhamrace de essentiële testlocatie bleek te zijn. De laatste 8 uur van die race bedroeg de wind meer dan 25 knopen, waardoor we onze uitrusting en strategieën voor deze omstandigheden konden bijstellen. De grote test was bijvoorbeeld de stuurautomaat, die uitzonderlijk goed presteerde bij het zeilen in weer en wind van 20-25 kts TWS en het handhaven van de zeilprestaties binnen 15% van de polaire doelen. Dit gaf ons het vertrouwen dat we nodig hadden om te weten dat we in een meerdaagse race mee konden doen. We behaalden zelfs de overwinning in onze klasse tijdens de Myth of Malhamrace, een bewijs van onze vooruitgang.
Toen we aan boord gingen voor de 2023 Fastnet Race, deden wij dit met nerveus vertrouwen omdat we te maken kregen met soortgelijke omstandigheden als op 2021, meer dan 20 kts en wind tegen getijde en wind die de komende 4-8 uur naar verwachting zou toenemen tot 40 kts.
Beginnend met twee reven in het grootzeil en een gereefd No 3 voorzeil (No 4), waren we voorbereid op de sterkere wind en getijdenuitdagingen die ons te wachten stonden bij Hurst Castle. Onze voorbereidingen bleken een schot in de roos toen we de verwachte omstandigheden tegenkwamen. Een klein probleem met onze prefeeder leidde echter tot een zeil dat verstrikt raakte in de jibcars. Het was een kortstondige tegenslag die ons duur kwam te staan, waardoor we genoodzaakt waren om met 11 knopen uit te wijken om het probleem aan te pakken; dit kostte ons kostbare tijd en afstand op het water. Het gecombineerde effect hiervan betekende dat we de getijdepoort op Portland misten, een kritiek strategisch punt, en daarna moeite hadden om onze positie terug te winnen. Het toont opnieuw het belang aan van aandacht voor detail in Offshore-races.
Tijdens de eerste nacht nam de wind aanzienlijk toe tot een constante 35-40kts gedurende enkele uren, zoals voorspeld. Niets ervan was eng, alleen een beetje levendig. Er waren veel uitvallers in de eerste 12 uur, met zo'n 45% van de vloot die om verschillende redenen terugkeerde naar huis. De Axiom2 plotter aan dek bleek tijdens deze periode van onschatbare waarde, vooral 's nachts om de AIS doelen te tonen van de boten die terugkeerden door de vloot en de vele noodoproepen onderweg.
op dag 2 Zodra we Lands End passeerden, hadden we weer een periode van 6 uur met meer dan 30 kts en 5-6 m hoge golven. Eenmaal voorbij het verkeersscheidingsstelsel was er een periode van enkele uren waarin we onze menselijke batterijen konden opladen, nog steeds met grote golven en 30 kts dus we schakelden de stuurautomaat in die de boot perfect stuurde en de snelheden binnen 90% van de polaire doelstelling hield, wat een acceptabel prestatieverlies was waardoor we waardevolle hersteltijd hadden.
De tocht naar en van de Fastnet Rock verliep eigenlijk zonder problemen en het was "ons weer", waar we een aantal solide overwinningen boekten op een deel van de vloot. Eenmaal rond de Isles of Scilly en op de terugweg door het kanaal bereikt het volgende lagedruksysteem ons. Wederom hadden we 20- 30 kts en 4 m, aanhoudend aan de wind surfend met een constante 12-15 kts en af en toe 18-20 kts, wat behoorlijk veel is in een J/109 met z'n tweeën en 4 dagen in de race!
De laatste nacht was bijzonder donker, zo erg zelfs dat je de boeg niet kon zien en al helemaal de golven niet. Met dichte bewolking, regen, 30 kts en 4-5 m golven voorspeld voor de hele nacht, hebben we het zeil teruggebracht naar onze vertrouwde 2 riffen en no4. Voordat het donker werd, besteedden we tijd aan het bepalen van het zeilplan en de stuurautomaat, om snelheid en de koers te optimaliseren zodat we de schip onderdeks konden besturen. Daarna hebben we 1 uur op en 1 uur af wacht gelopen om ons te blijven concentreren op de AIS-doelen die op de plotter werden weergegeven en om de marifoon uit te luisteren, om met schepen te communiceren terwijl we ons een weg baanden door de zeer drukke scheepvaartroutes en talrijke vissersschepen. De stuurautomaat was weer uitstekend in het navigeren van het schip op de golven, met af en toe angstige momenten door een bijzonder grote golf of windvlaag, een pauze en dan het schip dat met een storm van water tegen de romp opsteeg en 15-18 kts aantikte. Toen kwamen we in het dal van een golf en na nog een kortstondige pauze (die eeuwig lijkt, maar ik heb het getimed op 3 seconden) besloot de stuurautomaat welke kant hij op moest sturen met de veranderende wind en golven, terwijl de volgende golf het schip weer optilde. Spannend, vermoeiend, angstig, briljant allemaal tegelijk.
Uiteindelijk was onze reis naar de Fastnet Race een hoogtepunt van voorbereiding, ervaring en de bereidheid om van onze fouten te leren. Het heeft ons geleerd dat succes in de wereld van offshore-races niet alleen te maken heeft met vaardigheid en passie, maar ook met nauwgezette planning, voorbereiding en het vermogen om je aan te passen aan onvoorziene uitdagingen. De toevoeging van de Raymarine-apparatuur was een essentiële beslissing, met het vertrouwen in de betrouwbaarheid, kwaliteit en functionaliteit ervan. De Fastnet Race was de ultieme test, en hoewel we met tegenslagen te maken hadden, kwamen we er met een schat aan kennis en een nog sterkere vastberadenheid om door te gaan vandaan, en dat is geweldig.
